Αυτό που βλέπετε είναι ένα από (τα πολλά) άρθρα μου που έχουν μείνει στα σκαριά. Είτε γιατί έμειναν ημιτελή και μετά πέρασε η εποχή της συνταγής, είτε γιατί τελικά δεν μου άρεσε κλπ κλπ. Δικά μου θέματα δηλαδή.
Η εισαγωγή που θα κάνω την θεωρώ απαραίτητη και την οφείλω σε όποιον κάνει τον κόπο και με διαβάζει, έχει γραφτεί στο newsletter (σε αγαπώ ιδιαίτερα εσένα) και γενικά σε όποιον με παρακολουθεί.
Καταρχήν: Ευχαριστώ Εύα που μου έστειλες αυτό υπέροχο mail με τα τόσο καλά λόγια και με φωτογραφικές αποδείξεις από τις υπέροχες δημιουργίες σου. Σας ευχαριστώ εσάς που μου απαντάτε στα mail των newsletters ανταποδίδοντας ευχές. Σε ευχαριστώ Μαρία που εμπιστεύτηκες εμένα για συμβουλές μαγειρικής.
Οι λόγοι της απουσίας μου και της μη συχνότητας των άρθρων δεν είναι άλλοι από τα προβλήματα καθημερινότητας που μας ταλανίζουν όλους νομίζουν. Η προηγούμενη σεζόν ήταν μία ιδιαίτερα απαιτητική και δύσκολη για μένα σε όλα τα επίπεδα. Δοκιμάστηκα πολύ και πολλές φορές η καθημερινή κούραση και το άγχος με παρέλυαν για οτιδήποτε μπορούσε να αφορούσε κάτι πέρα από τις βασικές δουλειές του σπιτιού. Ένας άλλος λόγος ομολογώ είναι ότι με κούρασαν ιδιαίτερα οι δοκιμασίες των βραβείων και το τελικό αποτέλεσμα με όλα όσα έχουν γίνει με τον ΔΟΛ. Αυτή ήταν ψυχολογική κούραση.
Και κάπου εκεί πριν το καλοκαίρι σκεφτόμουν για πρώτη φορά στα χρονικά ότι θα τα παρατήσω ας το αφήσω το θέμα. Και μετά ήρθε το mail της Εύας που προανέφερα. Και είπα ναι ρε φίλε αυτό είναι το νόημα του μπλογκ μου, να προσφέρω. Την συνταγή μου, τη συμβουλή μου, να μοιραστώ την εμπειρία μου. Και αυτό λοιπόν θα συνεχίσω να κάνω. Για όσο λαμβάνω mail και μηνύματα. Χωρίς φόβο και με πολύ πάθος.
Ας συνεχίσω με την εμπειρία μου στα βραβεία και εφεξής θα είμαι πιστή σε εβδομαδιαία βάση, υπόσχομαι ότι θα το προσπαθήσω όσο δεν πάει 🙂
Αυτήν την χρονιά είχα την ευκαιρία να συμμετέχω στα Food Blog Awards του περιοδικού Βήμα Gourmet. Και στο άρθρο αυτό θέλησα να μοιραστώ μαζί σας και να κρατήσω και για μένα όλη μου την εμπειρία και όσα αποκόμισα από την συμμετοχή μου στην διαδικασία αυτή.
Όταν είδα το όνομα του μπλογκ μου στις υποψηφιότητες η χαρά μου όπως ήταν φυσικό ήταν πολύ μεγάλη. Αν μου έλεγες πριν δύο (ψιτ σχεδόν τρία) χρόνια που πάτησα το πρώτο κουμπί δημοσίευσης ότι το μπλογκ μου θα επιλεγόταν να διαγωνιστεί σε διαγωνισμό food blogging θα σου έλεγα ότι είσαι τουλάχιστον τρελός.
Το αγαπώ πολύ το διαδικτυακό μου σπιτάκι και όλο αυτό που κάνω. Είναι το χόμπυ μου, το μεράκι μου, αυτό που λατρεύω να κάνω όποτε ξεκλέβω λίγο από τον ελεύθερο χρόνο μου ή τον ύπνο μου. Γράφω όταν περιμένω την Πηνελόπη στις δραστηριότητές της, όταν βλέπουμε λίγη τηλεόραση μαζί με τον Γιάννη τα βράδια, σταθερά σχεδόν κάθε Κυριακή απόγευμα (#not).
Έγινα web developer για χάρη του blog μου, φωτογράφoς, photo editor και food stylist. Με μεγάλη όρεξη ομολογώ. Γνώρισα μία κοινότητα που ξέρει να στηρίζει, να ανταλλάζει πληροφορίες και όπου μπορείς να μιλήσεις για ότι σε απασχολεί σχετικά με το μπλόγκινγκ (και μη).
Όταν λοιπόν ήρθε ο διαγωνισμός του Βήμα Gourmet και το διαδικτυακό μου σπιτάκι ήταν ανάμεσα στους υποψήφιους για μένα ήταν ένα είδος δικαίωσης. Ότι αυτό που κάνω έχει ανταπόκριση. Όχι βέβαια ότι δεν το είχα ξανανοιώσει. Για παράδειγμα όταν κάποιος που δεν γνωρίζω μου απαντάει στο email του newsletter. Όταν μπαίνει στον κόπο να αφήσει ένα σχόλιο στο μπλογκ μου. Όταν μία εταιρία με εμπιστεύεται με τα προϊόντα της. Αλλά τα βραβεία ήταν και ένα είδος πρόκλησης: να μπορέσω να ανταποκριθώ σε έναν διαγωνισμό κάνοντας πράγματα που δεν έχω δοκιμάσει ξανά.
Η εμπειρία μου στα βραβεία είχε μία γλυκόπικρη γεύση. Και αυτό γιατί (όπως και πλέον σε όλες σχεδόν τις πτυχές της καθημερινότητάς μου) πήρα μία ακόμα γεύση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που περνάμε στην Ελλάδα μας. Κανονικά έπρεπε να γίνει μία όμορφη τελετή απονομής των βραβείων όπου όλοι οι συμμετέχοντες θα είχαμε την ευκαιρία να γιορτάσουμε και να νοιώσουμε υπερήφανοι για την δουλειά μας και τα blog μας. Αντί αυτού πήραμε ένα όμορφο συγχαρητήριο email και κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής του διαγωνισμού όλοι ανησυχήσαμε για το αν θα μπορέσει να ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός. Αλλά δεν το βάλαμε κάτω ούτε οι υποψήφιοι ούτε η ομάδα του περιοδικού με τους χορηγούς και τελικά η διαδικασία ολοκληρώθηκε.
Αν και ειλικρινά στεναχωρέθηκα (κυρίως για το μέλλον του ιστορικού οργανισμού του ΔΟΛ και οπωσδήποτε για την τύχη των εργαζόμενων) δεν μπορώ να πω ότι η εμπειρία αυτή ήταν αρνητική. Και αυτό γιατί είχα την ευκαιρία να γνωρίσω ενδιαφέροντες ανθρώπους, co- bloggers, δημοσιογράφους (που μας χαρακτήρισαν συνάδελφους και μας είπαν πόσο πολύ σέβονται τους bloggers), εκπροσώπους εταιριών που μας στήριξαν και δεν έκαναν πίσω στα δύσκολα όπως και έτσι έπραξε και όλη η ομάδα των Food Blog Awards του Βήμα Gourmet.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η έναρξη των βραβείων δεν ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις!!!
Έτσι λοιπόν είχαμε την ευκαιρία ένα πρωινό του Δεκεμβρίου να γνωριστούμε όλοι οι συντελεστές στο γεύμα που διοργάνωσε το Βήμα Gourmet στο εστιατόριο Albion. Γνωρίσαμε την κριτική επιτροπή, την ομάδα των βραβείων του περιοδικού, τους χορηγούς και φυσικά τους bloggers που συμμετείχαν στο διαγωνισμό. Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω επιτέλους από κοντά τις αγαπημένες μου Marion ( από το blog Marion art of cooking ) , Μαρία ( από το blog cook and feed) και την Χρύσα (από το blog Myblissfood.gr ). Με την Χρύσα βγάλαμε και τις απαραίτητες selfie 😉
Επίσης βγάλαμε και αναμνηστικές φωτογραφίες τόσο όλοι οι υποψήφιοι της κατηγορίας μου όσο και με τους χορηγούς!
Το γεύμα ήταν πραγματικά πολύ γευστικό και όλα τόσο όμορφα και προσεγμένα! Έφυγα τόσο χαρούμενη από το γεύμα. Γεμάτη ενέργεια και όρεξη για δουλειά!!
Την συνέχεια την ξέρετε και εσείς!! 17 Συνταγές και 11 βίντεο αποτέλεσαν την δική μου συνεισφορά στην όμορφη αυτή προσπάθεια!!
Έψησα ψωμιά, έφτιαξα χειροποίητα ζυμαρικά, σας έδειξα τα αγαπημένα μου γλυκά και ιδέες για σπιτικό junk food!!
Πολλές συνταγές, πολλές ώρες, πολύ ξενύχτι!! Αλλά και μεγάλη ευχαρίστηση!! Ειδικά όταν έβλεπα ανταπόκριση στην προσπάθειά μου, τα καλά σας λόγια έπαιρνα δύναμη και συνέχιζα!!
Και τί καλύτερο να καταλήγω με το βραβείο της κριτική επιτροπής! Άπειρη χαρά !! Και θέλω να πω φυσικά ένα ευχαριστώ και σε εσάς. Σε εσένα που με διαβάζεις όποτε ψάχνεις μία συνταγή ή μία κατασκευή. Σε σένα που έχεις μπλογκ (ή και όχι) και δεν παραλείπεις να μου αφήνεις ένα σχόλιο που ξέρεις πόσα πολλά σημαίνει για μένα. Σε σένα που κοινοποιείς την συνταγή μου. Σε σένα που δοκιμάζεις τη συνταγή και μου στέλνεις φωτογραφίες, μηνύματα και απορίες. Και φυσικά στον Γιάννη και την κόρη μου που με στηρίζουν πάντα με όλους τους τρόπους.
Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.
Αθηνά μου συνέχισε να μας χαρίζεις όμορφες συνταγές, μπορεί κατά καιρούς να χρειαστείς ένα διάλειμμα αλλά μετά γύρνα ξεκούραστη στο blogging!
Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια ενθάρρυνσης Σωτηρία μου το ξέρω πως με νοιώθεις!!! Πολλά φιλιά και καλή Κυριακή!
Αχ βρε κοριτσάκι, πόσο μα πόσο σε καταλαβαίνω 🙂
Για το θέμα του χρόνου, της σκέψης εγκατάλειψης του blogging, της συνειδητοποίησης των λόγων που μας κάνουν να συνεχίζουμε με αγάπη και μεράκι!
Είσαι μια πολύ ξεχωριστή και όμορφη παρουσία Αθηνούλα και πάντα μα πάντα χαίρομαι να είμαι εδώ!
Σίγουρα μας περιμένει μια δύσκολη και απαιτητική χρονιά, αλλά πιστεύω ότι όλα καλά θα πάνε και φέτος και ότι θα συνεχίσουμε να εκφραζόμαστε μέσα από κάτι που μας ευχαριστεί!
Σε φιλώ
Ερμιόνη μου έχεις τόσο δίκιο!! Σε ευχαριστώ που νοιώθεις καλά στο διαδικτυακό μου σπιτάκι νοιώθω ιδιαίτερη τιμή να το λέει μία τόσο αξιόλογη και πανάξια παρουσία του foodblogging ( το λέω και το εννοώ). Θα τα καταφέρουμε και φέτος είμαι σίγουρη !!! Καλή αρχή για την Ιφιγένεια!! Πολλά φιλιά!
Από το πρωί είμαι με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά! Και ξέρεις γιατί? Ολα γινονται για καποιο λογο, και στη προκειμενη περιπτωση ο σκοπός επιτεύχθηκε!!! Με θετική ενέργεια και Αγάπη γι αυτό που κάνουμε βοηθάμε ο ένας τον άλλον και κάπως έτσι δημιουργούνται ωραία πράγματα, προχωράμε μπροστά!!!
Σου εύχομαι ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες!
Καλή σχολική χρονιά και…κουράγιο σε όλες τις μανούλες !
Φιλιά!
Η Αγάπη είναι η μεγαλύτερη κινητήριος δύναμη Εύα μου πόσο συμφωνώ! Σε ευχαριστώ και πάλι που με διαβάζεις και ακολουθείς τους γαστρονομικούς μου πειραματισμούς!! Καλή Κυριακή εύχομαι!
Keep walking κάθε εμπόδιο για καλό !!
Σε ευχαριστώ πολύ Περσεφόνη !!! Καλή Κυριακή εύχομαι!!
Καλημέρα, θα ήταν πολύ μεγάλη απώλεια για εμάς να σταματήσουμε να διαβάζουμε αυτό το υπέροχο blog!!! Καλή συνέχεια με πολλές πολλές δημιουργίες παντός τύπου
Καλημέρα Ευγενία σε ευχαριστώ τόσο πολύ για τα ενθαρρυντικά σου λόγια μου δίνουν τόση δύναμη!! Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!
Μου θύμησες δύσκολες εποχές… χαρα, άγχος, απογοήτευση 🙁
Αθηνά μου κι εγώ στην ίδια κατάσταση βρίσκομαι κάποιες φορές και όλοι όσοι ασχολούμαστε νομίζω.
Το blog σου είναι από τα πιο αγαπημένα όπως και εσύ είσαι πολύ αγαπημένη μου. Μακάρι να μας δίνονταν οι ευκαιρίες να βλεπόμασταν συχνότερα.
Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου για τα γλυκά σου λόγια ξέρω ότι τα λες με πολλή αγάπη!! Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό νομίζω ότι ισχύει τελικά!
Νομίζω πως όλοι περνάμε μια φάση που θέλουμε να τα παρατήσουμε. Που στην πραγματικότητα δεν ισχύει, είναι πάνω στα νεύρα της στιγμής και της κούρασης. Ποτέ δεν θέλουμε να αφήσουμε το blogo-σπιτάκι μας. Ισως λίγο να το παραμελούμε και να το αφήνουμε ”αξεσκόνηστο” αλλά είναι φυσικό κι επόμενο. Μετά πάλι παίρνουμε φόρα και ενέργεια (ειτε είναι ενα θετικό μήνυμα απο αναγνώστες είτε απλά μας ήρθε και πάλι το κέφι) ; )
Κι ας κλέβουμε χρόνο από τις στιγμές μας κι ας κουραζόμαστε…
Γι αυτό μην αγχώνεσαι ολα καλά,. Και λίγη αποχή κάνει καλό. Είναι ωραίο αυτο που έχεις κάνει και συνέχισε!!
Οσον αφορα στα βραβεία ολα ξεκίνησαν ομορφα κι ελπιδοφόρα. Με πολλή κέφι κι όρεξη που όμως στην συνέχεια εγινε απογοητευση. Παίρνοντας πρωτη φορά, στα τόσα χρόνια, μέρος σε ένα διαγωνισμό ομολογώ πως ήμουν ενθουσιασμένη με όλα στην πρωτη συνάντηση. Εγω απογοητεύτικα αρκετά και έχω ενστάσεις για το αν θα έπρεπε να είχε ξεκινησει ο διαγωνισμος με όλα τα προβληματα που οι διοργανωτες ήξεραν οτι υπήρχαν…
Τέλος παντων όμως. Περασε..
και το καλό που κρατάω από αυτό είναι ότι γνώρισα φίλους bloggers νέους & παλιούς.. ειχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε από κοντά μαζί…ολα καλά λοιπόν : ).
Φιλιά πολλά
Ναι η αλήθεια είναι ότι ήταν κάπως απογοητευτικό το πώς εξελίχθηκαν όλα….Πάντως όντως και εγώ χάρηκα που σε γνώρισα από κοντά!! Και να σου πω για μένα κάθε εμπειρία έχει κάτι να μου δείξει ακόμα και αν δεν είναι ακριβώς έτσι όπως την περίμενα!! Πολλά φιλιά!
Αθηνα εισαι ενα πολυ γλυκο κοριτσι με υπεροχο χαμογελο και ζεστη καρδια!!! Οι συνταγες σου ειναι φοβερες!!! Απο το ταξιδι των βραβειων κρατα τις ομορφες στιγμες και να εισαι χαρουμενη που το εζησες ολο ως το τελος!!! Το βραβειο σου αξιζει!!! Καλη συνεχεια και να επιστρεψεις ανανεωμενη στο blogging που τοσο αγαπας!!!
Εμεις θα σε περιμενουμε!!!
Σε ευχαριστώ πολύ Έλενα μου για τα τόσο καλά σου λόγια με συγκινούν πραγματικά!!! Δεν θα χρειαστείς να περιμένεις καθόλου καθώς επέστρεψα (ελπίζω δριμύτερη) !!! Σε φιλώ καλή εβδομάδα !!